[ Pobierz całość w formacie PDF ]
rozwoju, i że uważa je za główny ośrodek nauki Majów. [2]
Zarośnięte dżunglą ruiny odkryto w 1839 roku. Sto lat pózniej rozpoczęto prace wykopaliskowe.
Do dziś odsłonięto 38 stel, mających przeciętnie 4 m wysokości i 1,5 m szerokości - wszystkie
bogato zdobione reliefami.
Literatura o tych odkryciach jest równie obszerna, co pełna sprzecz ności. Ktoś twierdzi, że w
"steli B" odkrył wizerunek trąby słonia, ktoś inny widzi w niej natomiast stylizowane ary - papugi
żyjące w tych stronach. Dowiedziono wprawdzie, że mężczyzni tego ludu nie mieli bród, tymczasem
obserwatora zaskakujÄ… stele przedstawiajÄ…ce brodaczy - "stela B" prezentuje dwa takie wizerunki.
Centrum Copan, jego pałace i piramidy, świątynie i tarasy - wszystko to leży nad rozciągającym
się poniżej miastem - nazwano je zatem akropolis, górne miasto. Prawie w samym jego środku
znajduje się plac do obrzędowej gry w piłkę mający wymiary 26 x 7 m.
Szczęśliwy przypadek sprawił, że naszym cicerone był Tony. Ten nieco niezgrabny drągal
oprowadzający obcokrajowców okazał się w trakcie rozmowy członkiem AAS. Miał nawet przy
sobie legityma-
[Adres sekcji niemieckojęzycznej: CH-4532 Feldbrunnen/SO]
cję członkowską. AAS jest skrótem od Ancient Astronaut Society, towarzystwa założonego w 1973
roku w Chicago, którego członkowie mieszkają w ponad 50 krajach świata. AAS jest towarzystwem
wyższej użyteczności publicznej, ajego celemjest popieranie (przez gromadzeniq i wymianę
danych) teorii, wedle której naszą planetę odwiedzały w prehistorycznych czasach istoty
pozaziemskie.
Tony zwrócił mi uwagę na szczegóły, które turyści mijają zazwyczaj w pośpiechu.
Zatrzymywaliśmy się przed stelami, wykazującymi zdu, miewające podobieństwo do sztukaterii,
jakie można oglądać w Angkor Wat, świątyni kambodżańskich Khmerów. Trafiając na analogie tego
rodzaju archeolodzy spuszczają wzrok. Tak ścisłe powiązania między Copan a Kambodżą nie mogły
przecież istnieć. Cóż by się stało, gdyby w naszym tak wspaniale poklasyfkowanym świecie
zapanował nagle chaos!
Tony pokazał nam koła zębate wykute w kamieniu i przedmioty wyglądającejak koła z piastami -
były to ołtarze zdobione hieroglifami kalendarzowymi - osobliwy twór nieodparcie przypominający
motocykl.
Zupełną sensacją natomiast są schody hieroglifów o 63 stopniach, które kiedyś prowadziły do
świątyni leżącej dziś w gruzach. Stopnie o szerokości 10 m są zdobione reliefami. Wizerunki grup
siedzÄ…cych ludzi przeplatajÄ… siÄ™ z inskrypcjami kalendarzowymi i 2500 hieroglifami -jest to
najdłuższa inskrypcja Majów i większajej część wciąż czeka na odcyfrowanie. Kiedy znalezliśmy się
u stóp piramidy schodkowej, Tony zwrócił nam uwagę na kamień ofiarny, na którym przedstawiono
szesnastu kapłanów-astronomów, mających na głowach turbany i siedzących w kucki na sposób
wschodni, a zajętych dwustusześćdziesięciodniowym kalendarzem rytualnym.
W odróżnieniu od Tikal Copan, leżące w trzynastokilometrowej dolinie Motagua, wzniesiono
bezpośrednio nad rzeką o tej samej nazwie. Mimo to jednak Majowie zbudowali tu jeszcze kanały i
zbiorniki na wodę! System irygacyjny mający parę tysięcy kilometrów udało się odkryć dopiero
dzięki zastosowaniu nowoczesnej metody rozpoznania radarowego.
Od dawna było wiadomo, że Majowie budowali kanały, nikt jednak nie zadał sobie trudu
dokładnego zbadania któregoś z nich. Dopiero w 1975 roku amerykańscy naukowcy wpadli na
pomysł zastosowania do tego radaru. [3] Chcieli się dowiedzieć, czy pod nieprzeniknioną
roślinnością dżungli nie kryją się jeszcze inne miasta Majów. Patrick Culbert i Richard E.W. Adams,
archeolodzy z Uniwersytetu Stanowego Arizona, poprosili o pomoc NASA. W 1977 r. dostali do
dyspozycji specjalny radar "Galilaeo II", skonstruowany do badania powierzchni WenuÅ›.
"Galilaeo II" emitował fale radarowe z samolotu nie tylko pionowo w dół wysyłał także sygnały
i odbierał ich odbicia do 75o na prawo od samolotu. W pazdzierniku 1977 r. w czasie
dwuipółgodzinnego lotu sporządzono radarową inwentaryzację kartografczną ponad 20 tys.
km2. W lalach 1979 i 1980 odbyły się kolejne loty z zastosowaniem jeszcze nowocześniejszej
techniki.
Badacze znalezli to, czego szukali - skupiska kamieni i ruiny
- wszystkie charakterystyczne punkty były ze sobą połączone "delikatnymi" łukowatymi liniami.
Można powiedzieć, że odkrycie sieci kanałów było produktem ubocznym właściwego
przedsięwzięcia.
Lubię te nieuniknione pytania: Kto zlecił budowę? Kto sporządził plany? Skąd przybyły całe masy
ludzi, aby zbudować jednocześnie pałace, świątynie, piramidy, drogi i kanały? Skąd wzięli się
rolnicy, żywiący armię robotników i ich rodziny? Kto uznaje to za oczywistość, powinien się
przynajmniej zdziwić osiągnięciami tego ludu epoki kamiennej.
W jaskrawożółtym świetle wieczoru polecieliśmy z powrotem. Budo wle i drzewa rzucały
wydłużone cienie, nawet ludzie nie mogli się ukryć przed oślepiającym reflektorem nisko stojącego
słońca.
ZdumiewajÄ…ce Xochicalco
Na mapie Meksyku, liczÄ…cego 2 mln km2 (Szwajcaria ma 41 tys. km2,
RFN - 356 km2), Xochicalco nie wygląda nawet jak ślad po szpilce, jest jednak zdumiewające.
Brakowało mi go do kolekcji.
Już sama podróż ze stolicy Meksyku na południe - przez piniowe lasy, przez porośnięte
ciernistymi krzewami stepy pełne kaktusów, hibiskusów i bougainville'ów, wszystkie gatunki
orchidei rosnące na zboczach przy drodze, biegnącej przez 2800 km cały czas pod górę, jest niczym
sen o wspaniałościach naszego pięknego świata. O wąskiej, subtropikalnej dolinie Cuernevaca, przez
którąjechaliśmy, Meksykanie mówią, że zawsze było tu niebo na ziemi - klimat łagodny, ziemia
urodzajna, ludzie zaś (właśnie dlatego) mili i spokojni. Cały czas można jechać według
drogowskazów, na których umieszczOno piktogramy zachęcające do zwiedzenia wszelkich
możliwych atrakcji: stalaktytowych jaskiń w Cacahuamilpa, siedmiu jezior na zalesionym zboczu
Zempoala - ciągle widać też piktogramy kierujące do piramid schodkowych.
Na wysokości 1500 m drogowskaz pokazuje, jak dojechać do piramid w Xochicalco,
leżącego w łańcuchu górskim Ajusco. Budowniczowie obcięli szczyt góry i wyrównali go dla swoich
celów. Nie wiadomo, kiedy to się stało. Dokumenty mówią tylko, że w IX w. po Chr. istniała tu
[ Pobierz całość w formacie PDF ]