Loquela Jakub Winiarski

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

gle znalex� si� ca�kiem gdzie indziej; wyobrazi� to sobie i na chwil�
sta� si� nieobecny.
164
Marzy�, �eby pieSci� j�, ca�owa�, cieszy� si�. Marzy� o innych
dniach, innych miejscach, innych ludziach naoko�o nich. Kiedy
wyszed� ju� z tego stanu, powiedzia�:
Zmieni�o si�.
Co?
Bardzo wiele, ale nie wiem, jak powiedzie� ci o tym dok�ad-
niej.
Nie chcia�a s�ucha�.
Nie chcia�a m�czy� si� t�umaczeniami. Powiedzia�a:
DziS mog�o by to by� we mnie, lecz nie ma. MySla�a
o swoim po��daniu.
To by�a kara. Balans na ostrej granicy mi�dzy nieznanym
i tym, co ju� dawno odkryte i ujawnione nieprzewidzianym spo-
sobem. Tomasz pog�aska� Dagmar� po policzku.
Nie rusz sykn�a. A potem nie wiedz�c, czy tak b�dzie
lepiej czy nie, sama wzi�a jego r�k�, zacz�a wodzi� ni� po nosie,
czole, ustach uSmiechaj�c si� przepraszaj�co. Oblane szafirem
powietrze omywa�o ich w zmierzchu i ciszy. On oszukiwa� same-
go siebie i jednoczeSnie d��y� wszystkimi dost�pnymi mu droga-
mi do celu; k�ama� sobie i dla siebie szuka� zaspokojenia. Ona
tak�e k�ama�a, ale z innego powodu; ona ju� nie ufa�a sobie.
165
ROZDZIA� XXIII
Urok dematerializacji
rzeczywistych postaci i zdarze�...
Mistrz Szeng-jen, którego Tomasz czytywa� czasem do po-
duszki, opowiedzia� kiedyS tak� histori�. Szósty Patriarcha Hui-
-Neng przyszed� pewnego dnia do Swi�tyni, gdzie us�ysza� roz-
mow� dwóch m�odych mnichów, którzy obserwowali flag� na
maszcie. Jeden z m�odzie�ców pyta� w�aSnie drugiego:
Widzisz, jak flaga si� rusza na wietrze? Szeng-jen notu-
j�c t� anegdot� mia� przed oczami uSmiech Buddy przeSwituj�cy
przez ob�ok sun�cy leniwie nad g�owami adeptów i stoj�cego nie-
opodal nauczyciela.
Drugi z m�odzie�ców chcia� b�ysn��, wi�c z wy�szoSci� w g�o-
sie stwierdzi�:
Nie, flaga nie mo�e si� porusza�, to wiatr si� porusza.
S�ysz�c to, Szósty Patriarcha powiedzia�:
Nie porusza si� ani flaga, ani wiatr. To umys� si� porusza.
Dwaj m�odzi mnisi doznali natychmiastowego oSwiecenia.
Istnieje te� dalsza czeS� tej przypowieSci czyta� Tomasz
widz�cy teraz w mySlach uSmiech Szeng-jena przeSwituj�cy przez
ob�ok, taki sam jak nad g�ow� adeptów. Pewnego razu mniszka
Miao-Hsin przys�uchiwa�a si� dyskusji siedemnastu mnichów, któ-
rzy komentowali histori� z flag�. Rozmawiali gwa�townie
o poruszaj�cym si� wietrze, o poruszaj�cej si� fladze i o umySle.
M�oda mniszka przys�uchiwa�a si� temu cierpliwie, a� w ko�cu
postanowi�a wtr�ci� si� i sykn�a:
Ciekawe, ile wy jeszcze b�dziecie si� tak porusza�.
Zapytali j�, co ma na mySli. Powiedzia�a:
Nie ma nic, co by si� porusza�o.
Istotnie, nie ma nic, co mog�oby si� porusza�, a jednak nikt
tego nie zauwa�a. Tak�e Tomasz, któremu opowieS� mistrza wy-
166
dawa�a si� naturalnie prawdziwa, nie potrafi� powstrzyma� umy-
s�u, nie potrafi� w umySle powstrzyma� tego potoku obrazów
i wspomnie�, a nade wszystko nie umia� wyjS� z tego ci�gu spa-
zmatycznych uczu�, które wywo�ywa�a w nim Dagmara. Gdyby
uda�o mu si� dokona� aktu wstrzymania cho� na u�amek sekun-
dy tego piek�a, którego coraz szybsze i coraz bardziej konwulsyj-
ne obroty zamienia�y go w niepodobny do osoby, jak� by� jeszcze
kilka miesi�cy temu, wyniszczony uk�ad nerwowy móg�by mó-
wi� o czymS na kszta�t oSwiecenia. Ale wiedzia� i wiedza ta napa-
wa�a go obrzydzeniem, �e kochaj�c nie ma szansy na wejScie
w Swiat spostrze�e� nieska�ony pragnieniem. Dlatego ca�y ten bud-
dyzm, lektury patriarchów i guru by�y zaledwie wytchnieniem
i ulg� na czas krótki, niepe�ny, nietrwa�y. Dagmara lubi�a s�ucha�,
kiedy mówi� jej o satori, kiedy streszcza� albo cytowa� lekcje zen
i komentowa� z ironi� i drobiazgowo koany, jednak nie dostrzega�a
w tym nic nowego. W jej pami�ci istnia� ci�gle tamten inny, wcze-
Sniejszy buddysta, jego palce, ten dotyk, jak mawia�a, Swietlisty
i pora�aj�cy na wskroS. Tomaszowi opowiedzia�a to krótko:
ZlizaliSmy wtedy nawzajem z siebie chyba beczk� nutelli.
Tak by�o.
Tomasz s�ysz�c to nie poruszy� si�. Nie poruszy� si� w nim
�aden mi�sie�. Nie poruszy�o si� nic w jego twarzy. Zapami�ta�, �e
p�yn�a w nim krew, któr� s�ysza�. Zapami�ta�, poniewa� chcia� za-
pami�ta�. Ruch pami�ci by� w nim ruchem jedynym.
***
KtóregoS dnia Dagmara znów zabra�a Tomasza na S�chock�,
do Vera Italia, swojej ulubionej pizzerii. Trwa�o lato, ko�czy� si�
parny dzie�, usiedli na zewn�trz, wSród klombów. Jak dotkn��,
jak dotkn�� tak, �eby nie urazi�? Poczu� bij�cy od niej zapach.
Naturalnie Angel wymieszany z niepokojem i szcz�Sciem, jakby
dopiero co wyp�yn�a spod wody, przebijaj�c w nag�y sposób gra-
natow� tafl�. Pod chmurami z fantastycznych zamków, pod ksi�-
�ycem Sci�tym równo i niskim. Mówi�a do Swiata ca�ym cia�em,
a Swiat zdawa� si� jej odpowiada�. Kiedy czu�a, �e nie rozumiej�
si�, narasta�o w niej z�owrogie fuczenie i milk�a. Obra�a�a si�
i zaczyna�a prosi� Tomasza.
167
Opowiedz coS. Mów do mnie. Wcale nie chcia�a s�ucha�.
Nie interesowa�y jej s�owa, tych mia�a dosy� na co dzie�. Pra-
gn�a szumu spó�g�osek i p�kni�� po samog�oskach, szuka�a
w tych zgliszczach kontaktu, ale innego, nie z nim.
�adnie ci �artowa�a z szarob��kitnym ob�okiem, ciem-
nozielonym liSciem, z wiotk� ga��zi� nad g�ow�.
Przy okr�g�ym stoliku. W restauracyjnym ogródku.
Zanurzony w nauczaniach rozmaitych tulku, Tomasz sk�on-
ny by� przypomina� ich mySli.
Dlaczego jesteSmy tacy cholernie ambitni? Czy ambicja nie
jest ucieczk� od tego, co rzeczywiste? Wy��czy� na chwil� Swia-
domoS�, unieruchomi� cho� na moment ten wprawiaj�cy w prze-
ra�enie mechanizm, czy to by�oby wyzwalaj�ce? By� kreatyw-
nym w ka�dej chwili �ycia, to by� wolnym od cieni rzutowanych
na Sciany umys�u przez zabarwion� zawsze na czarno prze-
sz�oS�...
O�ywi�o j� s�owo kreatywny . USmiechn�a si�, powróci�a
z daleka. Bo by�a przez chwil� z Adamem w ich wspólnym, nie-
samowitym smutku, z którego wydostawa�a si� teraz, ale nie-
znacznie, nietrwale.
Mów jeszcze. To ciekawe, co mówisz. Próbowa�a by� tu,
przy Tomaszu.
WszechSwiat jest na trwa�e obszarem ciemnoSci. Ka�dy
przedmiot ma j� za plecami, ka�dy cz�owiek z niej najpierw wy-
chodzi, a za moment za lat trzydzieSci lub sto w ciemnoS�
musi wejS�, znikn�� w niej niczym w ogniu. Mówi�by tak do
niej godzinami, ale zdradza�a objawy znu�enia. Patrzy�a w g��b
pami�ci, a� wydosta�a z niej to.
M�� pewnej mojej znajomej nie pozwala� jej na onanizm.
A to przecie� nie mia�o nic wspólnego z jej mi�oSci� do niego.
Zreszt� ona, jeSli chodzi o niego, zgodzi�aby si� na wi�cej.
To znaczy?
Na przyk�ad, �eby si� z kimS przespa�.
A co ty na to?
Czasem sama lubi� to sobie robi�. Wi�c j� rozumiem. Zwy-
czajnie.
168
Podobno mózg oSwieconego powiedzia� Tomasz po chwili
nie jest ju� zwyk�ym mózgiem, a jego serce nie jest zwyczaj-
nym mi�Sniem sercowym. Ale tego nie mo�na udowodni�. Pozo-
staj� domys�y.
***
Z pocz�tkiem parnego sierpnia w wyobraxni taki ju� zostanie
Tomasz i Dagmara spotkali si� na jej �yczenie. Nie by�a to chwila
tryumfu, mimo �e zanosi�o si� pi�knie. Przyjecha�a po niego wieczo-
rem, a kiedy wsiad�, powiedzia�a bez wst�pów:
Jestem brudna. Potem zacz�li pieSci� si� i ca�owa�.
W tamtej chwili tak zapami�ta� s�o�ce szarza�o i robi�o si�
g�upio smutne. Ono tak�e ma swoj� wiedz� i rozumie, kiedy nie-
którzy k�ami�. A kiedy dwoje ludzi k�amie, k�amstwo jest zawsze
co najmniej poczwórne. Ona k�amie jemu i sobie, on k�amie jej i
sobie, a oboje k�ami� jedno drugiemu. Nie u�atwia to porozumie-
nia, a i ten, kto widzi wszystko z dystansu, z pomieszania nie
mo�e wyjS� d�ugo.
Jestem brudna us�ysza� raz jeszcze, wyraxniej. Jestem
tu z tob� od godziny i pragn� tylko tego, �ebyS nie przesta� mnie
dotyka�. SpuSci�a g�ow� i czu�a, jak lekko dotyka� jej karku.
Dr�a�a i ca�e jej cia�o pr�y�o si� pod palcami. DelikatnoS� ma
swoj� poezj�, której nie wolno nam rani�. Czasem dusza jest zbyt
subtelna dla rzeczywistoSci, w której los j� umieSci�. Na peryfe- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia - pobieranie - pdf - download - ebook

Wątki