Iris Johansen BĹÄkitny aksamit

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Beau pokiwał głową.
- Obawiam się, że będziesz musiał nam wybaczyć. Muszę porozmawiać z Kate . .- Zwrócił się do
niej: - Czy zejdziesz ze mną do kabiny?
Przytaknęła rozmarzona, nie czując prawie, jak poprowa�dził ją w dół po schodach. Drzwi do
kabiny zamknęły się za nimi, odwróciła się do niego z błyszczącymi i zamglonymi oczyma.
- O czym chciałd ze mną rozmawiać?
- Słucham? - spytał otumaniony. Potrząsnął głową, jakby
chciał się otrząsnąć. - Wyrządz mi przysługę oj nie patrz na mnie w ten sposób, dobrze? Kiedy
prowadziłem cię tutaj, miałem ochotę jedynie z tobą rozmawiać.
- A teraz? - spytała miękko; przysuwając się o krok bliżej.
- Teraz chcę rzucić cię na koję i wreszcie się grzesznie z tobą zabawić.
- Poprzednie zabawy nie wydawały mi się tak grzeszne �powiedziała z uśmiechem. - Masz to
zamiar zrobić inaczej tym razem?
- Oczywście. - Błyszczały mu oczy. - Różnorodność jest ozdobą życia, szczególnie jeśli chodzi o
robienie "tego". �Przestał się uśmiechać. - Posłuchaj mnie. za parę minut bę�dziesz leżała nago w
tym łóżku, ale to nie dlatego tu jestd�my. Muszę ci powiedzieć, dlaczego odbyliśmy tę ceremonię
na pokładzie.
- Już mi powiedziałeś - odparła, uśmiechając się do niego uroczo. zaczęła rozpinać białą bluzkę. -
Rozumiem dokład�nie. Chcesz jechać do domu. Nigdy tak naprawdę nie miałam domu, ale
rozumiem, że to może przyciągać. Jdli zechcesz, pojadę z tobą. - Pojechałaby do kolunii karnej na
Diabel�skiej Wyspie, jeśli tylko spojrzałby na nią jeszcze raz tak, jak patrzył, wypowiadając śluby.
- I nie powinieneś się martwić, że cię wykorzystam. Kiedy tylko będziesz chciał rozwodu, po prostu
mi powiesz, wtedy odejdę. - Bardzo trudno było wy�powiedzieć te słowa, ale musiały paść. - A
kiedy będziemy ze sobą, nie zapomnę, że to małżeństwo tak naprawdę nie ist�nieje. - Obiecuję, że
nie będę Ksantypą.
Wpatrzył się w bujne wycięcie dekoltu odsłonięte przez stanik, kiedy zrzuciła koszulę.
- Rozwodu? Co ty przez to rozumiesz? - Przerwał. - Kim, u diabła, jest Ksantypa?
- Była żoną Sokratesa. - Walczyła z zapięciem biustono�sza. - Miała bardzo trudny charakter.
Sokrates powiedział, że żyjąc z nią nauczył się radzić sobie z resztą świata.
- Nie dziwne więc, że tak chętnie wypił czarę trucizny �powiedział rozkojarzonym tonem.
zaczerpnął powietrza, kiedy zapinka wreszcie ustąpiła i Kate zsunęła paski z ra�mion oraz rzuciła
stanik na bok. - Dlaczego mam wrażenie, że starasz się mnie uwieść?
Podeszła jeszcze jeden krok i zaczęła mu rozpinać koszulę. " Być może to właśnie robię -
powiedziała pogodnie, przy�ciskając do niego swój nagi, rozkołysany i ciężki biusl. Wy�czulone
sutki, ocierając się o zimną i gładką koszulę, paliły już i sterczały gotowe, jak całe jej ciało. -
Czytałam parę ksią�żek na ten temat. Agresja ze strony kobiety jest czasami bar�dzo pożądaną
odmianą. - Uśmiechnęła się do niego figlar�nie. - Właśnie powiedziałeś mi, że r�żnorodność jest
ozdobą życia. - Rozsunęła mu koszulę i otarła o niego piersi. - za każdym razem to ty byłeś
agresorem. Thraz moja kolej.
- natata - burknął, na jego twarzy pojawił się rumieniec, kiedy odruchowo pochylił się na spotkanie
kołyszących się piersi. - Może nie wiesz jeszcze nic o ruchu wyzwolenia ko�biet, ale niech Bóg
trzyma nas, mężczyzn, w opiece, kiedy już się dowiesz, Ksantypo.
Zciągnęła mu koszulkę z ramion z drażniącą powolno�ścią, ocierając się o niego przy każdym
oddechu i ruchu. Sły�szała, że jego oddech staje się ciężki i tętnica na szyi bije co�raz żywiej.
Cudowna była świadomość, że ma na niego taki wpływ. Ale chciała więcej, chciała dać mu tyle
przyjemności, by go oszołomić. Thk bardzo go kochała. W jaki sposób to uczucie zrodziło się w tak
krótkim czasie i wypełniło całe jej życie? Być może gdyby potrafiła dać mu wystarczająco dużo
przyjemności, też by ją kochał, choćby w chwilach uniesie�nia. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia - pobieranie - pdf - download - ebook

Wątki