[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Komendy Głównej NSZ. BraÅ‚ udziaÅ‚ w powstaniu warszawskim na Ochocie jako do-
wódca doraznie zorganizowanej grupy żołnierzy NSZ. We wrześniu 1944 mianowany
został komendantem Okręgu VIII (Częstochowa), po reorganizacji Okręg V NSZ.
Pełnił tę funkcję do momentu wejścia Sowietów.
Na przełomie roku Komenda Główna NSZ przygotowywała antykomunistyczne
struktury na terenach zachodniej Polski. Do objÄ™cia dowództwa w Wielkopolsce i na
Pomorzu zostali wyznaczeni Kasznica i Neyman. W tym samym czasie StanisÅ‚aw
Kasznica nawiÄ…zaÅ‚ kontakty z przedstawicielem poakowskiej organizacji antyko-
munistycznej  Nie , majorem Janem Kamieńskim  Konarem . Kamieński został wy-
znaczony przez gen. Augusta Fieldorfa, szefa struktury  Nie na dowódcę Obszaru
Zachód  Nie obejmujÄ…cego WielkopolskÄ™ i Pomorze.  Konar , który równoczeÅ›nie
należaÅ‚ do OP, na swojego zastÄ™pcÄ™ wyznaczyÅ‚ KasznicÄ™ i jemu powierzyÅ‚ organizacjÄ™
Okręgu Poznań  Nie .
Tymczasem pozostajÄ…cy na terenie ZlÄ…ska Neyman wÅ‚Ä…czyÅ‚ siÄ™ w dziaÅ‚alność tam-
tejszych struktur OP. W kwietniu 1945 przybyÅ‚ do Poznania i rozpoczÄ…Å‚ wspólnie
z KasznicÄ… tworzenie struktur konspiracyjnych w Wielkopolsce i na Pomorzu. Ze
wzglÄ™du na swoje inwalidztwo zostaÅ‚ odwoÅ‚any z planowanej dla niego funkcji ko-
mendanta okręgu Pomorze NSZ. Natomiast zostaje mu wyznaczona działalność po-
lityczna na terenie Poznania.
Kasznica rozbudowuje dalej struktury konspiracyjne. W skład kierowanego przez
niego podziemia wchodzi kilka organizacji: wojskowa  Armia Polska w Kraju Za-
Rafał Sierchuła
60
chód (kryptonim poznaÅ„skich NSZ), polityczna  Obóz Narodowy i studencka 
Legia Akademicka, a w pózniejszym czasie Pokolenia Polski NiepodlegÅ‚ej.
Od 1 kwietnia 1945 Komanda Główna NSZ oficjalnie wyznacza Stanisława Kasz-
nicÄ™ na Inspektora OkrÄ™gów: I  pomorskiego i II  poznaÅ„skiego oraz komendan-
tem OkrÄ™gu PoznaÅ„ NSZ. W sierpniu 1945 wchodzi w skÅ‚ad Rady Inspektorów i p.o.
komendanta NSZ. Od czerwca 1945 był szefem wywiadu OP.
Obaj byli poszukiwani. Meldunek zastępcy doradcy NKWD przy Ministerstwie
BezpieczeÅ„stwa Publicznego w Warszawie, S. P. Dawydowa dla komisarza ludowego
spraw wewnętrznych ZSRS A. P. Berii: 19 grudnia 1945 ...Właściwie nieuchwytny po-
został sztab zachodniego obszaru [NSZ], kierowany przez Kasznicę, który jest również
zastępcą komendanta głównego  NSZ ...
15 lutego 1947 roku zostali aresztowani przez funkcjonariuszy Departamentu III
Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Byli poddani ciężkiemu śledztwu. Stanęli
przed sÄ…dem.
Przed wyrokiem matka, ja i Å¼ona brata otrzymaliÅ›my zgodÄ™ na widzenie. Brat
miaÅ‚ na twarzy szramy po pobiciu, podczas Å›ledztwa  wspominaÅ‚a siostra Stani-
sÅ‚awa Kasznicy, Eleonora  MówiÅ‚, że trzymali go zimÄ… w celi z wodÄ… po kolana,
miał wybite zęby... Pamiętam, że
spytał mnie, czy przypominam
sobie potężnego mężczyznę, któ-
ry siedział za mną na sali sądowej
i powiedziaÅ‚, że gdy na rozprawie
mówiÅ‚ coÅ› niezgodnego z tym co ze-
znawał podczas śledztwa to był póz-
niej przez tego człowieka rozlicza-
ny  bity.
Zostali straceni 12 maja 1948 ro-
ku w Warszawie, w wiÄ™zieniu przy
ul. Rakowieckiej.
Dopiero w 1992 roku SÄ…d War-
szawskiego Okręgu Wojskowego do-
konał unieważnienia wyroku śmier-
ci StanisÅ‚awa Kasznicy, a 12 lat póz-
niej taki sam wyrok zapadÅ‚ w spra-
wie Lecha Karola Neymana. W 2012
roku szczÄ…tki S. Kasznicy i L. Ney-
mana zostały odnalezione podczas
prac archeologicznych na kwate-
rze  A cmentarza powÄ…zkowskiego
Jama grobowa z odnalezionymi szczątkami Lecha Neymana, Stanisława
w Warszawie.
Kasznicy i Józefa Dyjaka (fot. K. Szwagrzyk)
61
Agnieszka Auczak
Konspiratorzy i partyzanci w Wielkopolsce
1945-1956
Armia Czerwona wkroczyÅ‚a na teren Wielkopolski w lutym 1945 r., a zatem pół ro-
ku pózniej niż na tereny tzw. Polski lubelskiej. %7łołnierze podziemia niepodległościo-
wego w tym regionie stanÄ™li wobec podobnych dylematów, co żoÅ‚nierze w caÅ‚ym
kraju. Wielu z nich podjęło decyzjÄ™ kontynuowania walki o suwerennÄ… PolskÄ™. Za-
częły wiÄ™c powstawać zarówno antykomunistyczne organizacje, jak i oddziaÅ‚y zbroj-
ne. W latach 1945-1956 w Wielkopolsce dziaÅ‚aÅ‚o 60 oddziałów partyzanckich oraz
109 organizacji antykomunistycznych. Liczby te zostały ustalone stosunkowo niedawno,
po uzyskaniu dostępu do dokumentów aparatu bezpieczeństwa znajdujących się
w archiwach Instytutu PamiÄ™ci Narodowej. Warto zatem przypomnieć najważniejsze
organizacje antykomunistyczne i oddziaÅ‚y podziemia zbrojnego.
Największą organizacją antykomunistyczną była Wielkopolska Samodzielna Grupa
Ochotnicza  Warta   WSGO  Warta . TwórcÄ… i zarazem dowódcÄ… WSGO  Warta
był ostatni komendant okręgu poznańskiego Armii Krajowej, ppłk Andrzej Rzewuski
 PrzemysÅ‚aw ,  HaÅ„cza ,  Wojmir . Głównym celem  Warty byÅ‚o ujÄ™cie w ramy
organizacyjne byÅ‚ych żoÅ‚nierzy AK oraz pomoc i ochrona przed przeÅ›ladowaniami
ze strony UB i NKWD. Zadaniem organizacji byÅ‚o również prowadzenie wywiadu
politycznego, gospodarczego, społecznego oraz wojskowego na terenie województwa [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • oralb.xlx.pl